Workflow en Back-up
Er is een overvloed aan informatie te vinden op het internet wat betreft workflow en back-up strategieën voor fotografen. Wanneer je gaat zoeken naar specifiek hoe sportfotografen dit aanpakken wordt de spoeling al dunner. Ik pretendeer ook niet de ideale of beste oplossing te hebben maar wel een oplossing die voor mij op dit moment werkt en waar een aantal bewuste overwegingen aan ten grondslag liggen.
Fotograferen op een mooie winterdag.
Nee nee, geen verhaaltje over witte landschappen of over macrofotografie van ijskristallen maar een verhaaltje over een zaterdag op pad met een sportfotograaf.
Het is rond één uur als ik de deur achter mij dicht trek en het adres van het AFAS Trainingscomplex in de navigatie zet. Eigenlijk is dit niet nodig besef ik want ik heb dit ritje naar Wijdewormer al vele malen gemaakt. Vanmiddag om half drie speelt de koploper van de tweede divisie, Jong AZ tegen Kozakken Boys uit Werkendam. Na een half uur rij ik de parkeerplaats op van het trainingscomplex en loop met mijn spullen naar de poort waar ik mijn pasje laat zien. AZ heeft werkelijk een prachtige accommodatie en al het personeel is zeer vriendelijk en behulpzaam. In de kantine meld ik me en vraag of ik weer gebruik kan maken van de ruimte achterin en zoals gewoonlijk is dit geen probleem. In deze ruimte (afgesloten) kan ik rustig werken en ik controleer dan ook of de spelersnamen die ik al in mijn laptop heb staan ook daadwerkelijk kloppen met de namen die op het wedstrijdformulier staan. Ook neem ik nog even de tijd om de websites en social media accounts van zowel Jong AZ als Kozakken Boys te checken. Dit doe ik altijd zodat ik met mijn fotografie kan inspelen op eventuele actualiteiten. Door de grote ramen aan de zijkant van het gebouw zie ik dat er veel supporters van Kozakken Boys al langs het veld staan. Wanneer de spelers van beide teams het veld betreden voor de warming-up is het voor mij ook tijd om naar buiten te gaan en wat plaatjes te schieten. Dit is hét moment om de trainers close-up in beeld te krijgen en wat detailfoto’s te schieten. Ik richt me vandaag op de voetbalschoenen van de spelers die werkelijk alle kleuren van de regenboog hebben. Inmiddels is ook Erwin Spek van Pro Shots gearriveerd en ik maak een praatje met hem en hij maakt even een foto van het wedstrijdformulier wat ik heb meegenomen zodat hij ook de namen en rugnummers heeft. Nu een keuze maken aan welke kant ik ga zitten. Mijn doel deze middag is om beide teams te fotograferen en ik kies voor de kant waar ik tegenlicht heb. Met dit heldere weer en het laaghangend zonnetje moet dit mooie beelden opleveren.Read More
Canon EF 400mm f/2.8L IS II USM
Is de Canon EF 400mm f/2.8L IS II USM nu echt de heilige graal van de objectieven voor sportfotografie of toch niet?
Canon zelf gebruikt termen als: Ultrahoogwaardig superteleobjectief, supersnelle autofocus en gepatenteerde Subwavelength structure coating om nog maar eens een paar marketingtermen te noemen. Je zou ook kunnen zeggen ” een beest van een lens”.
En een beest is het. De bouwkwaliteit maar ook de beeldkwaliteit zijn absoluut top. De scherpte bij f2.8 is zeer goed en ook de autofocus is razendsnel. Het is dan ook niet vreemd dat je dit objectief veel tegenkomt langs de lijnen van grote sportevenementen. Is het dan allemaal hosanna en hoezee of zijn er toch nog een paar zaken om rekening mee te houden?
Wat doe je als het even tegen zit?
Normaal gesproken verheug ik mij op het fotograferen van een wedstrijd. Ik kan echt genieten van de sport, de sfeer en het fotograferen zelf. Zaterdag 24 oktober was dit anders. De eerste KPN marathon Cup op de Jaap Edenbaan stond die avond op het programma maar de hele dag was ik al niet fit en had geen energie. Maar ik had een opdracht om iemand te fotograferen dus stapte ik rond vijf uur in de auto en reed naar Amsterdam. Om 7 uur was de start van de dames en ik had al snel door dat het niet mijn avond was. De plaatjes die ik wilde maken lukten niet en als klap op de vuurpijl mislukte de finishfoto. Tussen de finish van de dames en de start van de heren snel even een aantal foto’s uploaden naar de database van het persbureau. Ondanks een goede voorbereiding lukte dit niet goed en plotseling brak het zweet mij uit en een gevoel van paniek bekroop mij. Allerlei negatieve gedachten gingen door mijn hoofd: “Je kan er helemaal niets van” of “Ik kap ermee en ga naar huis”. Na misschien een halve minuut dacht ik aan een zienswijze die ik ooit van een trainer meekreeg hoe ik een wedstrijd kon benaderen. Read More
Challenge Almere Amsterdam en wat neem ik mee.
Vaak hoor ik de volgende opmerking: ” Wat een spullen je zult wel mooie foto’s maken”. Je moet dan steeds weer uitleggen dat spullen wel kunnen helpen maar dat het nog steeds de fotograaf is die de foto neemt. Uitgangspunt bij iedere wedstrijd die ik fotografeer is dat ik zo min mogelijk fotospullen wil meenemen want al dat gesjouw is belemmerend voor je fotografie en je mobiliteit.Read More
Inaugurele Ironman Maastricht
Het is vijf uur als de wekker gaat en ik onder de douche stap. Nogmaals overdenk ik of alle apparatuur in mijn fotorugzak zit. Gisteren heeft de race director ons laten zien waar we als pers mogen gaan en staan en heb ik dus een indruk gekregen van de mogelijkheden. De gorillapod, de magic arm en batterypack blijven op de hotelkamer, wel gaat er een derde camerabody mee. Nu nog zonnebrand met factor 50 op mijn armen en ik ben klaar voor de start.
In het parc-fermee is het al een drukte van belang. Banden worden opgepompt, gels en repen worden op de fietsen getaped en er is nog tijd voor een praatje. Ik probeer wat foto’s te schieten van de pro’s en Bas Diederen in het bijzonder. Bas woont in de regio en wordt door velen als favoriet gezien. Ogenschijnlijk blijft hij er ontspannen onder want er is nog tijd voor een praatje en een foto. Dan vlak voordat het parc-fermee gesloten wordt zoekt hij de rust op en lijkt zich te concentreren. Ik leg dit moment vast vanaf een afstandje met respect voor de atleet. Read More
Vakantiebaan @ 3-LÄNDER ENDURO RACE 2015
Wat doe je als er tijdens je vakantie een MTB race wordt gehouden in de omgeving van je vakantiebestemming? Dat is een buitenkans en die pak je!
Het gaat hier om de 3-Lander Enduro race die deel uitmaakt van de European Enduro Series. Een serie van 5 wedstrijden in o.a. Italie, Oostenrijk en Spanje. De westrijd bestaat uit 6 stages van in totaal 18 km en 40 km verbindingsroutes. De stages zijn voornamelijk single track downhill en moeten zo snel mogelijk worden afgelegd. De verbindingsroutes zijn verplicht en zijn vaak oplopend. Voor het overbruggen van het overige hoogteverschil wordt gebruik gemaakt van 4 liften.
Het is een indrukwekkend gezicht om de mannen en vrouwen naar beneden te zien vliegen. Op de dag voor de wedstrijd moet iedere deelnemer het parcours verplicht verkennen om zo op de wedstrijddag niet tegen een verrassing aan te lopen.
De omstandigheden lenen zich bij uitstek voor het gebruik van de flitser. In dit geval is dit een Canon EX-600 RT en wanneer deze off-camera is gebruikt dan samen met de Godox PB-960 battery pack. Dit om een snellere recycle tijd te krijgen.
Triathlon Stein op zoek naar een gevoel…
Het is rond negen uur zaterdagavond en ik schenk nog wat rode wijn in een plastic glas. We zijn gisteravond aangekomen op een natuurcamping net buiten het plaatsje Schinnen. Uitkijkend over het heuvelende Limburgse land overdenk ik de dag nog eens. Die begon lekker rustig met een ontbijtje naast de tent. Daarna zijn we naar Stein gereden en heeft onze dochter voor de eerste keer een run-bike-run mee gedaan. Om eerlijk te zijn, het werd een run-bike want tijdens het fietsonderdeel werd ze van de fiets gereden in een bocht door een jongentje. Einde wedstrijd. Ja het gaat er ruig aan toe bij de kids. 😉 Tegen het eind van de middag zijn we gaan kijken en fotograferen bij de sprint triathlon. Morgen volgt dan nog de Ocean Lava Triathlon Stein.Read More
Prioriteren.
Zoals je wellicht gezien hebt was mijn laatste bericht hier op mijn blog van december 2014. Nu is het niet zo dat ik minder actief ben geworden op het gebied van (sport)fotografie. Integendeel, de 1 helft van 2015 is de drukste periode geweest tot nu toe. Het bloggen is er gewoonweg bij in geschoten. Druk met werk, het gezin en andere zaken. Wil je op de hoogte blijven van waar ik mee bezig ben, volg me dan op Facebook en Twitter. Read More
Expositie
Tegenwoordig word je werkelijk digitaal gebombardeerd door de grote aantallen foto’s die je dagelijks via internet en sociale media consumeert. Hoeveel afbeeldingen krijg je niet onder ogen per dag via je smartphone,tablet of computer? Het zijn er waarschijnlijk honderden waarvan je na een paar dagen al niet meer weet dat je ze gezien hebt. Er ontstaat een zekere vluchtigheid en hierdoor neemt de mate van impact per foto af.
Met dit in mijn achterhoofd liep ik al een tijdje rond met de gedachte om een aantal grote prints te laten maken. Niet alleen uit nieuwsgierigheid om te achterhalen wat voor impact dit oplevert maar ook om het hele proces wat hier bij komt kijken eens te doorlopen. Dit najaar was het dan zover. Wim en Danny van Pro-Indoorcycling waren druk bezig met het verbouwen en inrichten van hun nieuwe pand en hadden nog veel lege muren. Dit was voor mij de gelegenheid om mijn werk groot aan de muur te hangen. Nu kun je exposeren in veel gelegenheden zoals bejaardenhuizen, bibliotheken, buurcentra e.d. maar je sportfoto’s ophangen in een pand waar op de bovenverdieping aan indoorcycling wordt gedaan en op de benedenverdieping een fietsenzaak zit is wat mij betreft ideaal.Read More
Let there be light…..
Het was een mistige zondagmiddag op het veld bij Kickers 69 in Leimuiden. De mist fungeerde als een gigantische softbox, wat een prachtig zacht licht opleverde. Helaas was er niet veel mooi licht want met een diafragma van f3.2 moest de iso naar 4000 om de gewenste sluitertijd te krijgen. Al vlot in de 1e helft werd de mist gecomplementeerd door af en toe lichte regen. F3.2 werd al snel 2.8 zeker toen het harder begon te regenen. Aan het begin van de 2e helft ging de iso van 5000 naar 6400, toch echt wel de bovengrens wat mij betreft van de 1d MKIV. Niet veel later begon het echt hard te regenen en werd het licht echt slecht. De sluitertijd kwam niet meer boven de 1/500 uit. Om 15.35 uur besloten dat dit echt wel genoeg was en voor het einde van de wedstrijd letterlijk en figuurlijk afgedropen. Hopelijk volgende keer beter.
2014 NK CrossDuathlon Pijnacker
Mudmaster of duathlon?
Het NK CrossDuathlon vond dit jaar plaats tijdens de 25e editie van de Run-Bike-Run in Pijnacker. Door de regenval in de dagen voorafgaand aan de wedstrijddag lag het parcours er zeer drassig bij. Dit verhinderde niet dat Evert Scheltinga na het looponderdeel een gat van 30 seconden wist te slaan op Arie de Jong. Op het natte en gladde fietsparcours zag Scheltinga zijn voorsprong al snel slinken. Het was uiteindelijk Mitchell Huenders die als eerste terug was en aan het laatste looponderdeel kon beginnen. Het was Arie de Jong die aan een inhaalrace begon en na een lange eindsprint als eerste over de meet kwam met kort daarna Frank Schotman. Bij de dames was het een strijd tussen Riikka Vreeswijk-Kelja en Linda van Vliet waarbij de laatste als eerste over de finish kwam.