Ironman

Het is vijf uur als de wekker gaat en ik onder de douche stap. Nogmaals overdenk ik of alle apparatuur in mijn fotorugzak zit. Gisteren heeft de race director ons laten zien waar we als pers mogen gaan en staan en heb ik dus een indruk gekregen van de mogelijkheden. De gorillapod, de magic arm  en batterypack blijven op de hotelkamer, wel gaat er een derde camerabody mee. Nu nog zonnebrand met factor 50 op mijn armen en ik ben klaar voor de start.

In het parc-fermee is het al een drukte van belang. Banden worden opgepompt, gels en repen worden op de fietsen getaped en er is nog tijd voor een praatje. Ik probeer wat foto’s te schieten van de pro’s en Bas Diederen in het bijzonder. Bas woont in de regio en wordt door velen als favoriet gezien. Ogenschijnlijk blijft hij er ontspannen onder want er is nog tijd voor een praatje en een foto. Dan vlak voordat het parc-fermee gesloten wordt zoekt hij de rust op en lijkt zich te concentreren. Ik leg dit moment vast vanaf een afstandje met respect voor de atleet. Read More